Wat vandaag bekend staat als het Poelaertplein, waar de kolos die als het grootste gerechtsgebouw ter wereld wordt beschouwd, niet altijd deze naam droe. Het heette… De Galgenberg.
In de 16e eeuw werd op de top van deze heuvel “Galgenberg” een steiger gebouwd. Het was daar dat de ter dood veroordeelden soms in het bijzijn van de menigte werden geëxecuteerd. Ver weg van de romantische “sight-seeing” wandelingen, de grote wielen en de knapperige kruimels van vandaag, kon men daar lijken zien rotten na hun executie. Soms werden ze na hun executie enkele dagen in de steek gelaten. En overgeleverd aan de genade van de ratten en ander ongedierte dat de plaats bewoonde…
De sfeer op de bute met uitzicht op een van de populairste wijken van Brussel was dan ook zeer aangenaam. En aan het begin van de 16e eeuw, aan de zijkanten van deze heuvel, groeide de man die vandaag de dag wordt beschouwd als de eerste anatomist in de geschiedenis. Zijn naam? André Vésale. Er wordt gezegd dat het bij het zien van al deze kadavers was dat de jongen zijn roeping naar hem toe kwam: hij wilde dokter worden. En hij zal alles doen om er een te worden.
Later reisde hij naar verschillende Europese landen. Duitsland, Italië, Frankrijk,… Maar het was vooral in Parijs dat hij studeerde en daarna les gaf in de geneeskunde. Er wordt gezegd dat hij in Parijs, toen hij leraar was, regelmatig lijken ging halen aan de galg van de Mont Falcon. Hij analyseerde en ontleedde ze om meer te weten te komen over de anatomie van de mens, die toen nog weinig bekend was. In feite verbood de kerk strikt de ontleding van menselijke kadavers.
Een erkenning voor Andre Vesalius…
Na 1547 en de publicatie van zijn rudimentair werk “Humani Corporis Fabrica“, een 7-delige verhandeling over de menselijke anatomie die een revolutie zou teweegbrengen in de moderne geneeskunde, werd André Vésale de persoonlijke arts van …… Charles V!
Leuke sociale promotie voor de kleine Brusseleir! Maar in 1564, bij zijn terugkeer van een pelgrimstocht naar het Midden-Oosten, werd zijn schip vernield. Hij stierf aan tyfus op een Grieks eiland waar hij zijn toevlucht had gezocht. Op 49-jarige leeftijd liet hij een werk onafgemaakt achter. Een voorproefje van te weinig.
Ongelooflijk lot en triest einde voor deze Brusselaar die geboren is in een straat in de buurt van de Zavel: de rue de l’Enfer (die vandaag niet meer bestaat). Er is weinig iconografie van Vesalius in Brussel: een standbeeld op het Barricadenplein en een plaat op de Minimenstraat.
We vertellen u meer over deze Brusseleir tijdens onze rondleiding “Brusseleirs Gisteren en Vandaag“.
-Artikel vertaald uit het Frans door een softwareprogramma-
Recente reacties